মূৰৰ চুলি উজ্জ্বল, চকু পতাও অতি সুন্দৰ । যিকোনো মডেলেই তেওঁৰ সৌন্দৰ্যক ঈৰ্ষা কৰিব। তেওঁ মাত্ৰ অলপ ডাঙৰ, এক বা দুই হেজাৰ বছৰ বয়সৰ। এইটো অলৌকিক ঘটনা নহয়। চীনত আৱিষ্কাৰ কৰা দুই হেজাৰ বছৰীয়া মামী এতিয়াও বিশ্বৰ এটা ৰহস্য।
১৯৭১চনৰ শীতকালত চীনা শ্ৰমিকৰ এটা দলে সাম্ভাব্য বিমান আক্ৰমণ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ এটা আশ্ৰয়ৰ ব্যৱস্থা কৰিবলৈ মাটিৰ খনন কৰিছিল । মাটি খান্দোতেই তেওঁলোকে বিচাৰি পাইছিল জিন হুইক ।
এই জিন হুই কোন ? তেওঁ আছিল প্ৰাচীন চীনৰ চাংশা সাম্ৰাজ্যৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী লী ক্যাংৰ পত্নী। তাৰ পিছতে এই বিষয়ে ৰহস্য চাৰিওফালে ৰহস্য আৰম্ভ হয়। সেই সময়ত চীনৰ হ্যান ৰাজবংশৰ ৰাজত্ব আছিল। সেই সময় আছিলে চীনৰ সোণালী যুগ।
জিন হুইৰ সমাধিৰ খবৰ পাইয়ে তৎপৰ হয় চীনৰ চৰকাৰ আৰু প্ৰেৰণ কৰা হয় প্ৰত্নতত্ববিদসকলক । সমাধিটোৰ স’তে আছিল হুইৰ স্বামী লি ক্যাং আৰু এজন যুৱকৰ সমাধি। প্ৰেৰতত্ত্ববিদসকলে দাবী কৰা মতে যুৱক জন আছিল জিন হুইৰ পুত্ৰ।
হুইৰ সমাধিটো তেওঁ পছন্দ কৰা বস্তুৰ দ্বাৰা পৰিবেষ্টিত হৈ আছিল। হুয়াইৰ সমাধিটো বহুতো মূল্যৱান কাপোৰ আৰু বাদ্যযন্ত্ৰৰ দ্বাৰা পৰিবেষ্টিত আছিল। কিন্তু এই সকলোবোৰ বস্তুই প্ৰেৰতত্ত্ববিদসকলক আকৰ্ষিত কৰা নাছিল। আকৰ্ষিত কৰিছে মৃত শৰীৰটোৱে ।
তেওঁলোকৰ মতে, শৰীৰটো এনে লাগিছিল যেন জিন হুইৰ মাত্ৰ কেইদিনমানৰ পূৰ্বে মৃত্যু হৈছিল। হুইৰ শৰীৰটো মৰণোত্তৰ পৰীক্ষাৰ বাবে প্ৰেৰণ কৰা হৈছিল। তেওঁৰ হাত-ভৰি অতি ভাল অৱস্থাত আছিল। হুয়াইৰ মূৰৰ চুলি, তেওঁৰ চকুৰ পতা প্ৰায় নিখুঁত আছিল, আৰু তেওঁৰ শিৰাত তেজ আছিল । মৰণোত্তৰ পৰীক্ষাৰ পিছত, বৈজ্ঞানীকসকলে তেওঁৰ শিৰাত তেজ জমা হোৱাৰ সন্ধান পায় আৰু ইয়াৰ পিছতে তেওঁলোকে জানিব পাৰিলে যে হুই হৃদৰোগত আক্ৰান্ত হৈ মৃত্যুবৰণ কৰে ।
হুইৰ খাদ্যনলী, পকস্থলীত আৰু তৰমুজৰ ১৩৮ টা বীজ পোৱা গৈছিল, যিটো তেওঁ হজম কৰাৰ আগতে তেওঁৰ মৃত্যু হৈছিল।জিন হুইৰ শৰীৰ মাটিৰ প্ৰায় ১২ মিটাৰ তলত আছিল, বায়ুৰুদ্ধ অৱস্থাত। চাৰি স্তৰৰ কফিনত সীমাবদ্ধ থকাৰ লগতে জিন হুইৰ মৃত শৰীৰৰ ২০ স্তৰত ৰেচম কাপোৰেৰে পকোঁৱাই ৰখা হৈছিল।
জিন হুইৰ শৰীৰমাটিৰ প্ৰায় ১২ মিটাৰ তলত আছিল, বায়ুৰ পৰা। তেওঁ চাৰি স্তৰৰ ক’নিত সীমাবদ্ধ আছিল। শৰীৰটো ২০ স্তৰত ৰেচম কাপোৰেৰে পাক খাইছিল।
হুয়াইৰ শৰীৰটো ৮০লিটাৰৰ এক তৰল পদাৰ্থত ডুবাই ৰখা হৈছিল আশ্চৰ্য এইটো যে হুই ডুবাই ৰখা তৰল পদাৰ্থবিধ কি সেইটো এতিয়াও জনা নাযায় যাৰ ফলত হুইৰ চকুৰ পতা, চুলি, শিৰাত এতিয়াও তেজ আছে ।
হুয়াইৰ শৰীৰটো এনেদৰে ৰখা হৈছিল যে বাহিৰত একো ভিতৰত প্ৰৱেশ কৰিব নোৱাৰে আৰু ভিতৰৰ পৰা একো বাহিৰলৈ ওলাই যাব নোৱাৰে । বেছিভাগ বিশেষজ্ঞই ভাবে যে শৰীৰটো এই নিৰ্দিষ্ট প্ৰণালীৰ বাবেই সুৰক্ষিত হৈ আছে।
সেই সময়ত নথিপত্ৰসমূহে প্ৰকাশ কৰিছিল যে হুই অতি ব্যয়বহুল আছিল । হুই অতি ধুনীয়া আৰু চৌখিনও আছিল। কাপোৰ আৰু খাদ্যৰ প্ৰতিও তেওঁৰ যথেষ্ট চখ আছিল। তেওঁৰ প্ৰসাধনৰ বাবে সংগ্ৰহলৈও আছিল।
হুই বহুতো শাৰীৰিক সমস্যাত ভুগি আছিল আৰু হুই দিনে দিনে দুৰ্বল হৈ পৰিছিল । ইয়াৰ লগে লগে, তেওঁৰ ওজনো বৃদ্ধি পালে।
জিন হুইৰ মৃত দেহটো এটা মামি বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। কিন্তু ইয়াক সংৰক্ষণ কৰাৰ পদ্ধতি মিছৰীয়সকলৰ পৰা অলপ পৃথক । ইয়াক এতিয়াও সম্পূৰ্ণৰূপে বিশ্লেষণ কৰা হোৱা নাই।
হ্যান ৰাজবংশৰ বিষয়ে বহুতো তথ্য জিন হুইৰ সমাধিৰ পৰাও জনা যায় । পূৰ্বতে, সাধাৰণ মানুহে এই সকলো তথ্যৰ বিষয়ে একো নাজানিছিল । জিন হুইৰ শৰীৰ আৰু তেওঁৰ সমাধিস্থান প্ৰত্নত্ববিদ আৰু বৈজ্ঞানীকসকলৰ বাবে গৱেষণাৰ এক অমূল্য বিষয়।