FIVE AMAZING VILLAGES : এখন গাওঁ য’ত কিং কোব্ৰা আৰু মানুহ একেলগে বাস কৰে :
এই গাওঁখনৰ নাম শ্বেতফল গাওঁ আৰু মহাৰাষ্ট্ৰৰ পুনেৰ পৰা প্ৰায় ২০০ কিলোমিটাৰ দূৰত চোলাপুৰ জিলাত অৱস্থিত। গাওঁখন ইয়াৰ অনন্য পৰম্পৰাৰ বাবে বিখ্যাত য’ত প্ৰতিটো ঘৰতে মাৰাত্মক ৰজা ফেটীৰ স্থায়ী বাসস্থান আছে। গাওঁবাসীয়ে এই সাপবোৰক উপাসনা কৰে আৰু তেওঁলোকক পৰিয়ালৰ সদস্যৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰে। আশ্চৰ্যজনকভাৱে, এই সাপবোৰে গাওঁবাসীৰ কোনো ক্ষতি নকৰে। এই সাপবোৰ ঘৰৰ যিকোনো ঠাইতে বাস কৰে ৷গোটেই গাওঁখনতে পিয়াপি দি ঘূৰি ফুৰিলেও কোনেও নকৰে অনিষ্ট ৷ সেয়েহে এই গাওঁখন চাবলৈ দৈনিক বহু লোকৰ সমাগম হয় ৷
কোডাইকানাল পাৰ্বত্য কেন্দ্ৰৰ ওচৰত অৱস্থিত ভেল্লাগাভি হৈছে প্ৰায়২০০-৩০০ জনসংখ্যাৰ এখন সৰু গাওঁ, য’ত মন্দিৰৰ সংখ্যা ঘৰতকৈ অধিক। কিন্তু সেইকাৰণে গাওঁখনৰ নাম তালিকাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হোৱা নাই। আপুনি জানি আচৰিত হ’ব যে কেৱল আৱাসীসকলক নহয়, আনকি বাহিৰৰ লোক
সকলকো গাওঁখনৰ ভিতৰত জোতা পিন্ধিবলৈ অনুমতি দিয়া নহয়। যদি কোনোবাই জোতা পিন্ধি ধৰা পৰে, তেওঁক শাস্তি দিয়া হয়। এই গাওঁখনত কোনো পথ সংযোগ নাই আৰু ভেল্লাগাভি পোৱাৰ একমাত্ৰ উপায় হ’ল কুম্ভকাৰাইৰ পৰা ঘন অৰণ্যৰ মাজেৰে যাত্ৰা কৰা য’ত প্ৰায় আঠ ঘণ্টা সময় লাগে।
এটা বাসগৃহই বিভক্ত কৰিছে দুখন দেশক :
লংৱা নাগালেণ্ডৰ মন জিলাৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ গাওঁ আৰু দুয়োখন দেশৰ দ্বাৰা ভাগ বতৰা কৰা একমাত্ৰ গাওঁ। হয়, আপুনি ইয়াক সঠিকভাৱে পঢ়িছে ৷ভাৰত-ম্যানমাৰ সীমান্তৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছে গাঁও খন ৷ইয়াৰে এটা ঘৰ দুয়োখন দেশৰ সীমা চুই গৈছে । গাওঁৰ মুৰব্বীয়ে ঘৰটো কাটি ইয়াক দুটা ভাগত বিভক্ত কৰে৷ এটা ভাৰতত, আনটো ম্যানমাৰত। উল্লেখ্য যে বৃটিছ শাসনৰ সময়ত ব্ৰিটিছ প্ৰশাসকে সীমান্তটো নিৰ্মাণ কৰিছিল। দুয়োফালৰ গাওঁবাসীসকল কন্যাক জনজাতিৰ। ১৯৭০-৭১ চনত অংকিত আন্তৰ্জাতিক সীমান্তই গাওঁৰ মুৰব্বী অৰ্থাৎ ৰজা ঘৰক বিভক্ত কৰে৷ ৰজাৰ পৰিয়ালৰ পাকঘৰ আছে ম্যানমাৰত আৰু ভাৰতত শোৱে।
বিহাৰৰ কাইমুৰ জিলাৰ আধাউৰা মহকুমাত অৱস্থিত বৰৱান কালা গাওঁখনক অবিবাহিতৰ গাওঁ বুলিও জনা যায় কিয়নো ৫০ বছৰৰ পিছত কেৱল ২০১৭ চনত গাওঁখনত বিবাহ অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছিল। কাৰণ গাওঁখনত পৰ্যাপ্ত সুবিধাৰ অভাৱ। ২০১৭ৰ আগতে গাওঁখন পোৱাৰ একমাত্ৰ উপায় আছিল ১৯ কিলোমিটাৰ পথ ৷ যি আছিল অতি দুৰ্গম৷ কিন্তু গাওঁবাসীয়ে পাহাৰ আৰু অৰণ্য কাটি নিজে ই ছয় কিলোমিটাৰ পথ নিৰ্মাণ কৰিছিল। ফলস্বৰূপে, কেইবা দশক ধৰি বিদ্যুৎ, পানী আৰু স্বাস্থ্য কেন্দ্ৰ নথকা এখন গাঁৱত এখন বিবাহ অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছিল আৰু কইনাগৰাকীক এগৰাকী চেলিব্ৰিটি হিচাপে আদৰণি জনোৱা হৈছিল।
আমি সকলোৱে জানো যে প্ৰাচীন ভাষা সংস্কৃত এতিয়া দেশত সক্ৰিয়ভাৱে কোৱা নহয়। কিন্তু কৰ্ণাটকৰ শিৱমোগাৰ ওচৰৰ শিমোগা জিলাত ‘মাতুৰ’ নামৰ এখন সৰু গাওঁ আছে য’ত স্থানীয় লোকে কেৱল সংস্কৃতত কথা কয়, যদিও ৰাজ্যখনৰ চৰকাৰী আৰু স্থানীয় ভাষা কানাড়া। ১৯৯১ চনত, সংস্কৃত ভাৰতীয়ে (সংস্কৃতক কথিত ভাষা হিচাপে জনপ্ৰিয় কৰাত সক্ৰিয়ভাৱে লাগি থকা এক সংগঠন) ) মাতুৰত ভাষাটোৰ প্ৰচাৰৰ বাবে ১০ দিনীয়া কৰ্মশালাৰ আয়োজন কৰিছিল, য’ত কেইবাজনো প্ৰসিদ্ধ ব্যক্তি উপস্থিত আছিল। স্থানীয় লোকে ভাষাটো আন্তৰিকতাৰে গ্ৰহণ কৰিছিল আৰু গাওঁখনৰ সংস্কাৰ ভাৰতী নামৰ এখন বিদ্যালয়ত প্ৰায় পাঁচ হাজাৰ লোকক সংস্কৃত শিকোৱা হয়। তেতিয়াৰ পৰাই গাওঁবাসীয়ে ইজনে সিজনৰ মাজত ভাৱ বিনিময় কৰে সংস্কৃত ভাষাত
