Diabetes increases quietly in winter :
ডায়েবেটিছে আজিকালি কম বয়সতে শৰীৰত আক্ৰমণ কৰে। আৰু শীতকালত ব্লাড চুগাৰ নীৰৱে বৃদ্ধি পায়। আচলতে শীতকালত তাপমাত্রা কমি যোৱাৰ লগে লগে জীৱনশৈলীৰ পৰিৱৰ্তন ঘটে।
বাহিৰত খাদ্য খোৱাৰ লগে লগে ব্যায়াম কৰিবলৈ অনিচ্ছা বাঢ়ি যায়। জলবায়ু পৰিৱৰ্তনে শাৰীৰিক কাৰ্যত প্ৰত্যক্ষ প্ৰভাৱ পেলায়। অনিয়ন্ত্রিত জীৱনশৈলীয়ে তেজৰ চেনিৰ ভাৰসাম্যত প্ৰভাৱ পেলায়।গতিকে শীতকালত ডায়েবেটিছ নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখিবলৈ কি কৰা উচিত?
শীতকালত খাদ্যাভ্যাসৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিব। শীতকালীন সন্ধিয়া ভাগত গৰম চকলেট খালে ভাল, কিন্তু ইয়াৰ ফলত ডায়েবেটিছ হ’ব পাৰে। গতিকে বেছিকৈ মিঠা খাদ্য নাখাব।
শীতল পানীয়, ভজা খাদ্য বা প্রচেছড খাদ্য পৰিহাৰ কৰক। যিমানেই এলেহুৱা যেন নালাগিব, শীতকালত শাৰীৰিক ক্রিয়া-কলাপ কমাব নালাগে। গোটেই দিনটো শাৰীৰিকভাৱে সক্ৰিয় হৈ থাকক। ব্যায়াম এৰিলে ডায়েবেটিছ বন্ধ কৰাটো কঠিন। নিয়মিত খোজ কাঢ়িব বা ব্যায়াম কৰক যাৰ ফলত ঘাম ওলায়৷
মানসিক চাপ নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখিব লাগে। যেতিয়া শৰীৰত ষ্ট্ৰেছ হৰম’ন বৃদ্ধি পায় তেতিয়া চেনি বৃদ্ধি হোৱাৰ সম্ভাৱনা থাকে। গতিকে শীতকালত মানসিকভাৱে চিন্তামুক্ত হ’ব লাগে। শীতকালত সূৰ্যৰ পোহৰ কম হোৱাৰ বাবে ভিটামিন ডিৰ অভাৱ হয়। যাৰ ফলত শৰীৰত ইনচুলিনৰ মাত্ৰা বৃদ্ধি পায়। গতিকে ভিটামিন ডি পর্যাপ্ত নহ’লে তেজৰ পৰীক্ষা কৰিব পাৰে।
শীতকালত গৰম কাপোৰ পিন্ধিলেও হাত-ভৰি গৰম কৰি ৰখাৰ বিশেষ যত্ন লোৱা নহয়।কিন্তু ডায়েবেটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত হ’লে শীতকালত হাত-ভৰিৰ উষ্ণতা স্বাভাৱিক কৰি ৰাখিবলৈ বিশেষ সাৱধান হোৱাটো বাঞ্ছনীয়।